در این متن در مورد اینکه آیا اصلاً "هارپ" واقعیت دارد یا خیر و یا اینکه تسلط بر تکنولوژی "هارپ" که منجر به یک تسلط جهانی می‌شود به وقوع پیوسته است یا نه، نمی‌خواهیم بحث کنیم. در اینجا تنها به مطرح کردن مطالبی بیان شده پیرامون یک فناوری با عنوان "هارپ" که گفته می‌شود در اختیار ارتش آمریکا قرار دارد می‌پردازیم. بنابر این مطالبی که در این نوشته می‌آید لزوماً به معنای تأیید بر وجود و يا كارآيي چنين وسيله‌اي نیست.

همه چيز از سال هاي دهه 60 ميلادي و ارائه طرحي به منظور تسهيل ارتباط با زيردريايي ها آغاز گرديد. تنها راه ارتباط با زيردريايي‌ها كه به دليل قرار گرفتن در اعماق آب‌ها فاصله بسياري با سطح دارند، استفاده از امواجي با طول موج بسيار كوتاه است. اما، استفاده از اين‌گونه امواج نصب آنتن‌هاي بسيار بزرگ را مي‌طلبد. بنابراين، آنچه اين طرح بايد ميسر مي‌ساخت، ايجاد آنتني عظيم آن هم در لايه‌هاي فوقاني آتمسفر بود.

"هارپ" يك فرستنده امواج الكترومغناطيسي است كه آسمان را هدف گرفته، الكترون هاي آزاد لايه يونوسفر را در بالاي آتمسفر در ارتفاع حدود 275 كيلومتري كه از دمايي معادل 1400 درجه سانتيگراد برخوردار است، منقلب مي‌سازد و با اين كار مقادير زيادي انرژي به آنها منتقل مي‌كند. بدينسان، دما مي‌تواند تا 20 درصد افزايش يافته و اين مناطق را كاملاً منبسط سازد.

يونوسفر لايه فوقاني استراتوسفر بوده و از اجزاي يونيزه بسيار پرباري تشكيل گرديده است. اين لايه از ارتفاع متوسط 48 كيلومتري سطح زمين آغاز مي شود و تا ارتفاع 600 كيلومتري بالا مي‌رود. وجود اين لايه كه تراكم انرژي در آن بسيار بالاست، براي سياره ما حياتي است، چرا كه همانند لايه اوزون نقش اساسي سپر را ايفا و ما را در برابر پرتوهاي زيانبار خورشيد محافظت مي‌كند. لايه يونوسفر ازجمله اجزايي را كه بار الكتريكي داشته و از بادها و توفان‌هاي خورشيدي و كيهاني به وجود مي‌آيند، جذب خود مي‌سازد. تحقيقاتي كه از يك قرن پيش توسط تعدادي از دانشمندان انجام پذيرفته است، نشان مي‌دهد كه اين سپر انرژي كه از زمين محافظت به عمل مي آورد، مي‌تواند به كمك يك تكنولوژي مناسب به سلاحي استراتژيك و بسيار مهم مبدل شود.

با دستكاري در اين تزريق نيرو به يونوسفر، نوسانات وسيعي در اين لايه حاصل گرديده، آن را به آنتني با طول موج‌هاي بسيار مهم و فركانس هاي بسيار پايين (از 40 هرتز تا يك هزارم هرتز!) تبديل مي كند. برد اين امواج بدين ترتيب به هزاران كيلومتر رسيده و آنها را قادر مي سازد در هر چيزي بر روي كره زمين حتي بدن انسان، نفوذ كنند.

"هارپ"، پروژه مشترك نيروي هوايي و دريايي آمريكاست، اگرچه روس ها نيز از خيلي پيش بدان توجه دارند و اروپايي ها نيز به رغم اعتراض هايشان در خفا و از نزديك آن را دنبال مي كنند. چرا كه، كدام قدرت از تسلط كامل بر كره زمين و افراد بشر بيزار است؟!

پايگاه رسمي «"هارپ"» در "گاكونا" آلاسكا واقع است. اين پايگاه از 360 آنتن به ارتفاع 72 پا تشكيل گرديده كه بر زميني به وسعت 400 كيلومترمربع اشراف دارند. امكان تأسيس و نصب اين آنتن ها از سوي مالكان چاه‌هاي نفتي همجوار فراهم آمده است.

تكنولوژي مورد استفاده پروژه "هارپ" براساس تجاربي پنهان كه سال‌هاست در اين منطقه كوچك انجام مي‌پذيرد، استوار بوده و پيشرفت‌هاي بسياري داشته است. هدف عمده "هارپ" كه در اصل يك سلاح كشتار جمعي است كه بخشي از برنامه نظامي جوينت ويژن 2020  (Joint Vision 2020) آمريكا به حساب مي‌آيد، عمدتاً بر دانش دما و كنترل انديشه به منظور آزمايش بر روي مردم متمركز مي‌گردد. اين طرح به ظاهر با هدف كاوش ذخاير نفتي و كاني ارائه گرديده است، اما اهداف پنهان آن خطري براي بشريت محسوب مي‌شود.

اطلاعات ارزشمند دو دانشمند به نام هاي "ريچارد ويليام" (شيمي دان) و پروفسور "زيلينسكي" (فيزيكدان آلماني و متخصص الكترونيك كوانتومي) به نگارش كتب متعددي پيرامون "هارپ" انجاميد. به گفته اين كارشناسان، قدرت عظيم ارسال انرژي ايستگاه "گاكونا" مي‌تواند بر آب و هواي هر كشوري تأثير گذارده، پيامدهاي مثبت و يا فجايع بي‌شماري از قبيل زلزله‌هاي شديد، سيل‌ها، تسونامي‌ها و... به بار آورد. بدينسان، پروژه "هارپ" به دليل ماهيت ويژه سيگنال انتشار خود سلاح نهايي آمريكا محسوب مي شود.

درواقع، پروژه "هارپ" از تأسيساتي گسترده تشكيل گرديده كه چندين هكتار از زمين‌هاي "گاكونا"- منطقه‌اي كوچك در شمال شرقي "آنكوريج" آلاسكا- را به خود اختصاص مي‌دهد. اين محل چندان نيز دورافتاده نيست، چرا كه تأسيسات مزبور در جوار ذخاير گازي و نفتي متعلق به شركت "آركو" (Arco) قرار دارد كه در عين حال امتيازات تكنولوژيك تشكيل دهنده "هارپ" را به خود اختصاص مي‌دهد و شركت پوششي اين تجهيزات نيز هست.

علاوه براين، "هارپ" به يكي از قدرتمندترين رايانه‌هاي كره زمين- كه در دانشگاه آلاسكا در "باتروويچ بيلدينگ" نصب گرديده- مرتبط است. درخصوص ظاهر آن نيز بايد گفت كه محيطي وسيع و بدون درخت است كه در آغاز 48 آنتن 20 متري در آن نصب گرديده بود. هريك از اين آنتن‌ها به فرستنده‌اي به قدرت يك ميليون وات متصل است. طبق اين پروژه، سپس بر تعداد اين آنتن‌ها و قدرت و رقم فرستنده‌ها افزوده شده، قدرت نهايي به يك ميليارد وات افزايش يافت كه از 360 آنتن به دست مي‌آمد. فرستنده ها توسط 6 توربين به قدرت هريك 3600 اسب بخار تغذيه مي شوند كه 95 تن مازوت در روز مي‌سوزانند.

اما، اين تشكيلات به چه كار مي آيد؟ به طوررسمي، دانشمنداني كه بر روي اين فرستنده راديويي غول پيكر كار مي كنند، قصد مطالعه بر روي يونوسفر را دارند. با اين حال و در پس پرده، "هارپ" از لايه يونوسفر بهره گرفته، آن را به سلاحي ساخته شده از انرژي مبدل مي سازد.

تمامي تكنولوژي به كاررفته در "هارپ" برپايه نشانه‌روي مجموعه‌اي از امواج بلند به سمت يونوسفر، و سپس مشاهده نتيجه آن استوار است. پيامد بمباران منطقه‌اي مشخص از يونوسفر به كمك امواج بلند، ايجاد آينه مجازي عظيمي است كه همانند يك آنتن عمل مي كند. اين آنتن مجازي فركانس هايي بسيار كوتاه را به زمين ارسال مي دارد. براي تصوير بهتر عمل صورت گرفته، مي‌توان گفت كه علاوه بر آنتن مجازي كه بدين شكل در آسمان پديد آمده است، نوعي مايكروفر عظيم در بخشي مشخص از يونوسفر به وجود مي‌آوريم.

به لطف آنتن مجازي تشكيل شده از امواج فوق كوتاه، اين امكان نيز پديد مي‌آيد كه پوسته زمين تا اعماق بسيار زياد اسكن و به نوعي راديوگرافي شود. بدين ترتيب، نظاميان آمريكايي با افتخار تمام مدعي‌اند كه به كمك "هارپ" ديگر هيچ كشوري قادر نخواهد بود پايگاه هاي مخفي زيرزميني خود را كه پناهگاه سلاح‌هاي هسته‌اي هستند، پنهان نگاه دارد. طبق تحقيقات كارشناسان تسليحاتي آمريكا، همچنين مي‌توان با زيردريايي‌هايي كه در اعماق آب در دورترين نقاط اقيانوس‌ها سير مي‌كنند، ارتباط برقرار كرده، هر نوع موشك يا هواپيمايي حتي هواپيماهاي "فريتو"  را كه وارد فضاي هوايي آمريكا شوند، رديابي و يا نابود كرد. هدف نهايي، ايجاد يك سپر محافظ كلي است كه قادر باشد اهداف دشمن- اعم از هسته‌اي يا متعارف- را از يكديگر متمايز ساخته، به شيوه‌اي متناسب به آنها بپردازد. و بالاخره، هدف "هارپ" به ويژه جلوگيري از برقراري كليه ارتباطات راديويي و ماهواره‌اي دشمنان در منطقه اي مشخص است. علاوه بر اين، با تحقق اين پروژه، صاحبان آن خواهند توانست سيستم ارتباطاتي خود را به سيستمي تقريباً غيرقابل نفوذ مبدل سازند.